Lange rit.

Vanmorgen een beetje met pijn in ons hart afscheid genomen van ons gerieflijke plekje. Half elf op pad. Het eerste stuk van de rit was het mooiste stuk van de Ryfylke route maar dan andersom dan we hem gister reden. Halverwege ging de route over in een andere scenic route genaamd de Hardanger route. We zitten er nu pal aan. Onderweg kwamen we langs een punt waar je de buar gletsjer kunt zien. In een opwelling besloot René een zijweg in te slaan die over 8 km de gletsjer beloofde. Akelig smal onverhard weggetje wat eindigde in een bomvol parkeerterrein. Pas aan het einde kom je er achter dat het parkeren heel duur is en je nog kilometers door blubber moet om bij de gletsjer te komen. Dat laatste hebben we uiteraard niet gedaan 😉. Vanaf daar moesten we nog een kleine twee uur. Onze hut is piepklein maar ligt op een geweldige plek. We zitten vlakbij de Vøringfossen waterval. Na het eten zijn we daar heen gelopen. Nick omschreef het nog het beste: "dit is het meest bizarre uitzicht wat ik ooit gezien heb". Waanzinnig mooi, enorm groot ..je mond valt er van open. We hadden prachtig avondlicht maar te kort dus we moeten hier terugkomen morgen of overmorgen. Het was wéér een indrukwekkende dag.